اون قدیما که داستان­ ها پر از اژدها و قلعه و زامبی بود، محله های ما پر از صفا و صمیمیت بود. کوچه غرق سر و صدا بود. از یه طرف صدای توپ بازی پسرا می ­شنیدی که بعضی وقتا عین خروس جنگی سر یه بازی فوتبال  به جون هم می افتادن یا از دیوار میرفتن بالا، از طرف دیگه صدای لی لی و طناب بازی دخترا رو می ­شنیدی. پیر و جوون کوچه رو پر می کردن و محلمون، محله­ ی جوون مردا بود.

اما بعدش دوره زمونه عوض شد. فری گولاخ افتاد تو زندون و اسی کفترباز همه کاره ی محل شد. انگاری که محلمون ارث باباشه! تازه اسی پسرخوانده­ ی باباش بود با این همه ادعا!

به خاطر خاطرخواهی گل بانو هم که شده حالا وقتشه که فری، محله رو پس بگیره.

چشم امید ما به توئه رفیق، این گوی و این میدون. مرد عنکبوتی، هالک، ددپول و سوپرمن رو فراموش کن؛ اینجا ایرانه. ما اینجا مرد آهنین داریم و جنگ بین لوتی­ های محله است.